Amstel Gold Race is geweldig

De dag was geweldig, het gezelschap was geweldig, de route was geweldig en de organisatie was geweldig. Met name mijn complimenten voor alle vrijwilligers die bijna alle kruispunten veilig maakten, zodat wij als fietsers veilig ovcer konden steken. Ik heb er een heleboel bedankt, maar vanaf deze plaats nogmaal: enorm bedankt.

De dag begon erg koud. Wij overnachtten op de Cauberg en toen ik zaterdagochtend om 6:40 de Cauberg afreed, wist ik waarom de Cauberg zo heet. Mijn hemeltje, wat was het koud….. brrrrr. Om 7 uur zouden we starten met de groep van Alpe d’Huzes, helaas werd dat 7:25 en met die kou…… Eenmaal op gang werd het nog steeds kouder… de beklimming van de Geulhemmerberg gaf wat meer warmte, maar toen we vanaf Bergh, tussen de bloesembomen naar beneden gingen, vroren bijna mijn handen eraf… Maar het was wel genieten, zo tussen de bloeiende bomen en uitzicht op een ontwakend Limburg. De eerste 100 km was snel voorbij. Weer terug in Valkenburg pakte Marijke mijn beenstukken, overschoenen en windstopper aan. Het werd namelijk al wat warmer, de armstukken had ik gelukkig nog, want het bleef lang fris.

De route interactief met google earth

Het was geweldig met zo’n groep, die op 7 juni 7 keer de Alpe d’Huez op gaan fietsen, zo’n goeie sfeer, iedereen in goede conditie en allemaal wat voor elkaar over. Soms wat versnellingen, ontsnappingen, teruggehaald worden, het was net echt… Met Leo de Fromberg afdalen is een hele belevenis, ik rem dan altijd nog even bij, maar Leo gaat zonder remmen gewoon lekker door. De 250 km viel niet tegen, natuurlijk begon je het wel te voelen na 200 kilometer, maar de benen bleven gewoon erg goed. Dit geeft dus een goed gevoel, want het is toch een belangrijk meetpunt om te bepalen waar ik nu sta in de voorbereidingen. De tijd om veel beter te worden wordt steeds minder dus is dit wel erg belangrijk voor mij.

Beklimmingen als de Schweiberg, Camerig, Vaalserberg en Vijlenerbos liepen erg makkelijk, en toen kwamen natuurlijk de chte krakers: de Kruisberg en meteen erna de Eijserbosweg. Wat een nare beklimmingen zijn dit eigenlijk. Maar ik ka nu wel goed merken dat ik de laatste maanden nu bijna 11 kg ben afgevallen, het gaat makkelijker omhoog dan anders.

Ontsnapping!!!

In Huls reden Paul Bierman (deelnemer 42) en ik stevig door en er kwam een gaatje, op de Bergseweg werd het een gat, steeds groter en groter, de achterhoede was geklopt. In de afdaling naar de voet van de Fromberg og even de 53*12 en met een vreemde Spanjaard in ons wiel die weigerde over te nemen, begonnen we met de beklimming van de Fromberg. Toen onze eten/drinken support wagen, bestuurd door Léon opdook, twijfekden wij even, doorgaan of even wachten op de rest. Ach, wel zo gezellig, even wachten. We hadden toch al een gat van meer dan 5 minuten geslagen. Ja en toen stonden we niet op te letten, Coen en Sander gingen ervan door, zij  gingen als eerste de Keutenberg op . De keutenberg is niet voor zware jongens, maar toch ging dit niet verkeerd, ook te zien aan de foto. De jacht was geopend, op het plateau van Margraten gingen we nog even vol in de achtervolging, 43, 44, 45 bijna 50 km/h, maar het mocht niet meer baten, Sander en COen waren ontketend en niet meer te achterhalen. Zij waren als eerste bovenop de Cauberg, wij volgende op 3 minuten. Hadden Paul en ik nu moeten wachten op de Fromberg……..

’s Avonds samen gegeten in Van der Valk in Mastricht, waar ook de Raboploeg verbleef. Erk Dekker schoof nog even aan, hij had zelf ongeveer honderd km gereden vandaag. We hebben ze natuurlijk meteen de rode polsbandjes van Alpe d’Huzes gegeven, ben benieuwd of we die terug zien in de koers…

Volgende week weer flink klimmen, trainingrondjes met de Alpe d’Huzes kanjers vanuit Trois Point (misschien komen we de profs nog tegen in Luik Bastenaken Luik) en dan op koninginnedag de Mergellandroute fietsen.