Toen ik de vorige post schreef, totaal onschuldig, terug van weggeweest, wisten we nog niet wat we nu weten.Het geldt namelijk ook voor de tumor in Marijke haar hoofd, terug van weggeweest. Wat een teleurstelling, eind juni had Marijke de laatste MRI, alles was helemaal goed, ze voelde zich ook goed en de specialisten waren ook erg positief. Het liep eigenlijk precies zoals ze gepland hadden. Na de operatie, waarbij de hele tumor verwijderd was, algemene bestralingen zodat eventuele kleine uitzaaiingen stuk gemaakt zouden worden. Dat leverde een scan op, op 20 juni, die er erg mooi uit zag.
Totdat Marijke op 12 juli (precies een half jaar na de eerste) een epileptische aanval kreeg. Verdorie ik was zelf nog wel thuis, maar had niets gemerkt. Ja, het begon te regenen en ik dacht dat Marijke de schuifpui dichttrok. Nee, de klap die ik gehoord had, was van Marijke zelf….. De volgende dag de neuroloog gebeld, die aangaf dat het waarschijnlijk om litteen weefsel ging, die de epileptische aanval stimuleerde. Extra Depakine zou hierbij moeten helpen….
De dagen erna, ging het wisselend , maar wat wel opviel, was dat de spraak achteruit ging. Marijke sprak slecht, keerde woorden om en verstond mij soms zelfs slecht. Het begon een vorm van afasie te worden. Dat was de reden om nog weer een keer de Neuroloog te bellen en een afspraak te maken. De CT-scan die zij liet maken, liet veel vocht zien, de veroorzaker van de problemen, maar…….. nog veel erger, een ontsteking of een tumor was hiervan de oorzaak…. Een tumor werd bijna uitgesloten, mede omdat de vorige scan zo mooi was. Helaas, niets was minder waar, uit het bloedonderzoek bleek dat het niet om een ontsteking ging, maar een tumor……….. Damn, hoe kon dat nou, Amper 5 weken later, toen was er niets te zien en nu…… Het hee circus begint weer. Onderzoeken behandelplannen en toch ook weer wachten.
De druk op Marijke haar hoofd nam gelukkig af, maar zeker de eerste dagen, ging het helemaal niet echt goed. Veel hoofdpijn, slecht spreken en zelfs minder kracht. Het waren lange nachten…….
Nu afwachten tot het behandelplan bekend wordt.
1 reactie
Dag Marijke en Klaas,
Wij volgen Klaas berichten dagelijks vanuit Frankrijk (vakantie). En denken aan je (Marijke) / jullie. Niet dat dat enige fluit helpt, maar ja. Hou vol en hou moed. Volgend jaar zien we jullie weer op de Alp.
Liesbeth en Niek