Het belangrijkste doel van deze droom is dat er niemand meer aan kanker dood gaat. Dat patiënten niet meer hoeven te leiden en tussen hoop en vrees moeten zweven en dat de levens van families niet meer worden ontwricht. Dat is een ambitieus doel, een heel erg ambitieus doel, misschien wel absurd. Maar was het Einstein niet die zei: ‘If at first, the idea is not absurd, then there is no hope for’.
Iedereen die deze week zijn/haar steentje bijdraagt aan Alpe d’HuZes, draagt bij aan dit doel. Of hij/zij fietst, sponsort, supportert of vrijwilliger is, elke bijdrage is er 1 en dat maakt het verschil met de onverschilligen. Met Alpe d’HuZes 2011 kunnen deze week de wereld laten zien dat we een belangrijke bijdrage aan het leveren zijn om die droom uit te laten komen.
Het korte termijn deel van mijn droom is dat ik mijn bijdrage kan leveren aan Alpe d’HuZes 2011. Sinds 2007 ben ik al betrokken bij Alpe d’HuZes, eerst alleen als deelnemer, in eerste instantie ter herinnering aan mijn schoonmoeder die in 1994 aan de gevolgen van borstkanker overleed. Daarna ook als teamleider communicatie, om een nog groter steentje bij te kunnen dragen. Waar het in het begin nog ging om een website bijhouden en paar nieuwsbrieven schrijven, gaat het nu om het coördineren van een team perscommunciatie, team online-social media, webmasters, team fotografen en een blogteam. Met bekende producten zoals de iPhone app, koersboekje, posters, flyers, doneer je profiel vor een dag, Facebookpagina met 6.666 likes, de live! site elke twee weken een nieuwsbrief, publicaties op de website, bekendheid bij de vaderlandse pers en als klap op de vuurpijl de aanwezigheid van de bekende TV stations en zelfs een halve dag live TV en een uur prime time op Nederland 1.
Mijn drijfveer is natuurlijk dat ik wil dat er niemand meer dood gaat aan kanker, maar die drijfveer werd wel heel erg persoonlijk toen in augustus 2009 bij Marijke borstkanker werd geconstateerd. Gelukkig liepen de behandeling voorspoedig, en kon ze er bij zijn bij Alpe d’HuZes 2010 en terwijl ik 6 keer naar boven fietste, liep zij een keer naar boven. Een belangrijke overwinning voor ons beiden. Maar toen in januari 2011 als donderklap bij heldere hemel de kanker terug bleek te zijn, stortte onze wereld tijdelijk in. Waar ik in 2009 de kracht had en de hele wereld nog leek aan te kunnen, brak alles bij mijn handen af. Marijke en ik zaten in de verkeerde film. Na een periode van onderzoeken of er geen andere uitzaaiingen waren, werd Marijke voor de eerste keer aan haar hersenen geopereerd. Die eerste operatie bleek niet succesvol waarna de tweede operatie kwam.
Veel kwam er die en opvolgende periode niet uit mijn handen. Op mijn werk namen collega’s verantwoordelijkheden direct over en ook binnen Alpe d’HuZes namen de communicatieteamleden zaken meteen over. Ik had dan zelf geen kanker, maar waar ik altijd in staat was om de sterkste te zijn, nooit het onderspit te (willen) delven, kon ik het zelf niet meer aan. Alles, zelfs de kleinste dingen, leken 100 Alpe d’Huezzen achter elkaar….
Nu, een paar manden later, is Marijke aan het herstellen van de operaties en haar bestralingen, alhoewel het herstel lang duurt is het perspectief gelukkig goed. Ook ik ben aan het herstel begonnen, ik ben gelukkig weer aan het werk en ook bij Alpe d’HuZes weer actief. Ook niemand heeft in die periode stil gezeten, op mijn werk is een belangrijk project in een heel ver gevorderd stadium. En het communicatieteam van Alpe d’HuZes heeft fantastische dingen neergezet. Ik ben zo enorm trots om deel uit te maken van deze geweldige teams. De vreugde begint bij mij gelukkig weer terug te komen en dit helpt er natuurlijk allemaal bij.
Of ik voldoende getrained heb, afgelopen periode, om de Alpe d’Huez 6 keer op te fietsen, dat denk ik niet, want ik had wel belangrijkere dingen te doen. Maar als dingen je makkelijk afgaan, geven ze maar beperkt voldoening. Dus als je op 9 juni een 2 meter lange, 100 kilo wegende fietser ziet die vreselijk aan het afzien is, maar die een smile heeft van oor tot oor, dan weet je dat ik dat ben.
Want: die droom wordt werkelijkheid!!
1 reactie
Hoi Klaas,
Heel leuk dat je afgelopen donderdag er bij was in Limburg.
Heel veel succes aankomende donderdag met de beklimmingen.
Marijke heel veel sterkte met het verdere herstel.
Groeten, Joost