Na de eerste twee dagen fietsen en eerst wat kouder weer, maar op maandag al 18 graden, hadden we met zijn allen het plan om naar Cap de Formentor te gaan. Als je hier helemaal naar toe wilt fietsen is dit een tochtje van 220 m, dus hebben we er een stukje trein tussenin gestopt. Op de fiets naar Palma en daar met de trein naar Inca. Dat werkt er goed en voor de prijs van €3,40,- voor een retour met fiets, heeft de Spaanse NS het erg goed voor elkaar. Als dit nu in Nederland nu ook eens kan, voor dit soort prijzen, volgens mij ben je dan in één keer je fileprobleem kwijt.
Van Inca een mooie weg binnen door gevonden naar Port de Pollença en daar even met zijn allen koffie gedronken om goed voorbereid aan de laatste kilometers te beginnen. Elkaar even goed gewaarschuwd voor de harde wind, slechte wegdek en misschien gladde stukken, vertrokken we voor de laatste 19 kilometer en 500 hoogtemeters. Allemaal dus niet zo steil lijkt het,maar het is steeds stijgen en dalen, scherpe bochten.De beklimmingen zijn gemiddeld zo’n 6% dus erg goed te doen voor figuren zoals ik. Erg mooi daar op het uiterste puntje. Toen iedereen was aangekomen, de weg terug aangevangen, veel discussie over kopwerk en lege magen.
Op woensdag hadden we een geplande rustdag met toch een uurtje even lekker trappen om de spieren los te maken. Lekker relaxed hoor, gewoon even 20 km fietsen en ook nog een kop koffie in de zon 🙂 ’s middags naar Palma, heerlijk Tappa’s gegeten en daarna door naar Bunyola om de aankomst van de ronde van Mallorca te kunnen zien. We hadden nog even plannen om met het historische treintje te gaan, maar die vertrok iets te laat, daarom met de bus. Toch gaaf hoor zo’n kleine ronde, je kan erg dicht bj de profs komen en alles goed zien. We zagen Toni Colom in zijn eigen dorp winnen.
Helaas donderdag een gedwongen rustdag omdat het regende. En met regen is het niet goed fietsen op Mallorca, met name omdat er veel mos tussen de stenen zit en met nattigheid dit erg glad wordt.
Vrijdag was de koninginnerit. De rit langs Valdemossa en Andratx, wow, erg gaaf. Bijna 2000 hoogtemeters over een afstand van 130 kilometer. Met een uitegdunde groep maar wel met Adré en Alain van JDR Cycling. Een erg gave tocht langs de westkust, vol in de zon, helaas niet zo warm, maar geweldige uitzichten. Een waardige afsluiting van een geslaagde week 🙂
1 reactie
Ik lees het al het was daar een stuk beter fiesten dan hier in de kou en regen.